Şimdi ben tek başıma, aynanın karşısında
Saçımdaki aklara bakıpta ağlıyorum
Şimdi ben yine aşksız, bir kadının koynunda
Kaybolan gençliğimi düşünüp ağlıyorum.
Pırıl, pırıl hayaller kurarken yıllar önce
Aşk denen o illetin kucağına düşünce
Ve her şeyi silipte bir tek seni sevince
Kaybolan yıllarımı düşünüp ağlıyorum.
Köhne bir meyhanede, şimdi tek dost bildiğim
Önümde rakım ile, düşlerimde sevdiğim
Elimden hiç düşmeyen, gözyaşımı döktüğüm
Boşalan kadehlere dalıpta ağlıyorum.
(13.10.2000)
Akif OrgünKayıt Tarihi : 5.5.2003 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!