Ağlıyorum Şiiri - İsmail Detseli

Melül mahzun oldu gönlüm
Ben her gece ağlıyorum
Beyhude geçmiş bu ömrüm
İçim yanarak ağlıyorum

Ağlanacak hallerim var
Söylemeyen dillerim var
Açılmamış güllerim var
Ben onlara ağlıyorum

Gecem gündüzüm karıştı
Ömrüm dünyayla yarıştı
Yüzüm gözlerim kırıştı
Ben bunlara ağlıyorum

Kimse beni dinlemiyor
Çok şeye aklım ermiyor
Çağırdıklarım gelmiyor
Düşünerek ağlıyorum

Atlar gibi koşar iken
Kuşlar gibi uçar iken
Aşkı ekip biçer iken
Güç kalmadı ağlıyorum

Derdim çok da dermanı yok
Bunca dert var ilacı yok
Bazen acım bazen de tok
Ömür bitti ağlıyorum

Uzaya bakar gözlerim
Toprağa düşer izlerim
Taşımaz oldu dizlerim
İnleyerek ağlıyorum

Ozan İsmail yazıyor,
Sözleri ağyarı bozuyor
Sevdiklerini çok üzüyor
Günahlarıma ağlıyorum.

15 Aralık 2014 Konya