Neden ağladığımı sorup duruyorlar bana
Uykusuzum düşde yar yok ona ağlıyorum
Rüzgar bile küsmüş esmiyor hiç buyana
Gülümün kokusu gelmiyor ona ağlıyorum
Üst üste hasretim biri birine boyun eğmedi
Leyla’sını mecnun bile bu kadar sevmedi
Üşüyorum şu tenime yar teni hiç değmedi
Mahşere kalacak korkuyorum ona ağlıyorum
Canla beden arasında dağlar tepeler sıralı
Acıtıyor şu gönlümü özlemlerin en kralı
Ne yapabilir ki tabip benim yüreğim yaralı
Izdırabım dinmek bilmiyor ona ağlıyorum
Metaneti kaybettim artık acizlik taşıyorum
Sevdanın böylesine ben bile şaşıyorum
Issız ve kapkaranlık bir dünyada yaşıyorum
Neden hiç güneş doğmuyor ona ağlıyorum
Adem durmazer
Kayıt Tarihi : 19.2.2010 10:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!