Ağlıyorum Şiiri - Çizgili Mavi

Puslu, karanlık ve izbe bir gecede,
Takvim ve saat anlamsız kalıyor…
Ne bir gün ileri, ne bir dakika geri;
Tam ecel vakti gibi…
Düşüyor aklıma hayalin, düşüyorum…
Yerin yedi kat dibindeyim sanki
Sessiz… sensiz… kimsesiz!
Üşüyorum!
İçimde tufanlar kopuyor,
Fırtınalar, kasırgalar…
Dışımda bir sükût ki sorma…
Susuyorum;
Bir kandilin sönmeye yüz tutmuş ışığında,
Hayalin düşüyor aklıma, düşüyorum.
Bir damla yağmur düşüyor sonra,
Sonra gözlerin düşüyor, gözlerime…
Yanıyorum.
Ne sabah oluyor, ne gün doğuyor.
Bu kahpe karanlıklar en çok,
Beni boğuyor!
Nefessiz kalıyorum, nefesinden kesilince,
Sessiz… Cılız… Tedirgin!
Bir kenarda pusuyorum.
Bir damla yağmur yağıyor sonra.
Boğuyor beni, bu şehrin sokakları,
Hasretin; ceberrut bir müfreze,
Sokakta kol geziyor…
Ben kaçıyorum.
Ne yöne dönsem yokluğun,
Ne yana kaçsam özlemin…
Ne yana baksam hayalin.
Güzel… Bahar… Cennet!
Ben ağlıyorum.
Gözlerin düşüyor aklıma.
Cennet gözlerin.
Ben görüyorum!
Gördüğüm herkesi ben,
Duyduğum her sesi ben…
Sen biliyorum.
Puslu, karanlık ve izbe bu gece,
Yerin yedi kat dibindeyim sanki.
İsyanım duyulmuyor,
Avaz… Feryat… Figan!
Ben ölüyorum.
Ağlıyorum…