Ağlıyorum Şiiri - Tuncay Doğan

Tüm kaybettiklerime ağlıyorum,
Her gün ölmediğime,
Yüzlerce kez lanet edercesine,
Geçirdiğim bunca günüme ağlıyorum.
Kendi dünyamda,
Kendi acılarımla, baş başa kalışıma,
Çığlıklarımı duyanlara ağlıyorum.
Şimdi sensiz bu bedeni,
Taşımanın acısıyla ağlıyorum.
Doyamadığım Hasret’ime,
Hasret kaldığım hasretlerime ağlıyorum.
Göz yaşlarım da seni bulamadığıma,
İlkbaharı seninle karşılayamadığıma,
Dünüme, bugünüme, yarınıma ağlıyorum.
Bahar geldi yeşil gözlüm,
Karçiçekleri açmaya başladı,
Sensiz geçen üçüncü bahara ağlıyorum.
Bahara inat kapadığın yeşil gözlerinin
Yeşilleri solmasın diye,
Yağmurlara inat bu topraklar kurumasın,
Hasret kalmasın ben gibi sen gibi
Suya hasret kalmasın diye,
Bu yüzden ağlıyorum bir tanem.
Sana değil kendime
Kendi ettiklerime ağlıyorum bir tanem.