Ağlıyorum Şiiri - Şükrü Üçüncü

Bir taraf da sen ağlıyorsun
Diğerindeyse oturmuş ben
Nasıl bir türlü anlamıyorum
Sanki unutulmuş zemherideyim

Dinmiyor yaşlarımız bizim
Ayrılıklar zor geliyor galiba
Sen ben ile yaşamaya çalışıyorsun
Oysa ben sensiz kaybolmuşum

Ve karanlık sokak lambası gibi
Tek bir yerimiz aydınlanıyor
Hafif dolunay ışığında
Ama oda yetmiyor susturamıyor bizi

Duygularımız karışıyor belkide
Neye ağladığımızı unutuyoruz
Derken karmaşalık çözülüyor
Ve tekrar oyuna geliyoruz

Dedim ya sen orada
Ben burada ağlıyorum
Bu böyle olmaz sen görüyorsun
Ve ben tekrar ağlamak üzere ayrılıyorum

Her göz yaşımda seni anarak
Ve aldatılmış misali yaşayarak
Ağlatan kaderi diyorum
Ben bu ülke için ağlıyorum