Ağlıyorsun Şiiri - Yavuz Turhan

Yanağımı hala gözlerinin
izleri yakıyor.
Dudaklarımı dağlıyor,
sen'den -yoksul-öpüşlerin...
Sancılar doğuruyor haykırışlarım,
-bir kez daha sarılmana-
izin vermeyişim canlanıyor us'um da.
Oysa, o gün, o dakika,
ne çok özlemiştin...
ne çok sevmiştin...
Şimdi yoksun,
özlemlerin de yitik.
Acı vurmuş sözlerimize,
koca bir şehir ağlıyor.
Bir eşkiya türküsü gibi
isyankar şimdi gözlerin.
Boynunu büküyor ayçiçekleri,
yüreğimde güneş batıyor.
Denizler tutuşuyor yokluğuna,
sözler yarım.
kemanlar kırık bir havaya vuruyor notaları.
Dilimde hala dilinin sıcaklığı,
ayak parmaklarımı yokluyor ateşin.
Susuyor geceler,
başlayınca biz sevişmeye...
Sonu yok dediğin bu aşk,
acı bir frenle duruyor...
İçinde, patlamalarımın ssıcaklığıyla vuruluyorsun.
göğüslerin ter içinde...
Öpüyorum...Ağlıyorsun...