Ağlıyorsun Erdal Şiiri - Çağrı Topsöken

Biliyorum, ağlıyorsun Erdal
Bir iç çekiyorsun ki,
Uzuyor dağların o cırtlak sesi, uzvuna adını sayıklıyorsun
Kuytularda sevişirken yakaladın memleketi
İntihar diyorsun
Oğlum yapma,
Bari düşün
Düşün Muhammed'in edindiği merhameti!

Ağlıyorsun Erdal, biliyorum
Görmek istemiyorsun arda kalanını hayatın
Hep artıyor zaman sen sıkıldıkça
Hep artıklarını bölüşüyorsun mutluluğun
Sana kaderin birşey vaadetmiyor
Bize de vaadetmiyor Erdal!
Rakıdan mıdır artık, yoksa namazdan mı
Saçmalıyorsun..

Hatırla,
Vaazdan sonra geçerken sokaktan, kapıların zillerine basıp kaçıyorduk
Çöpleri deviriyorduk, kirletiyorduk mahalleleri
İsyan bizim içimize işlemiş rahimden beri
Günah ele geçirmiş en kıymetlini
Bir yatakta oturuyorsun elinde sigaranla
O başka bir yatakta sabah ederken geceyi.

Erdal, ağlıyorsun biliyorum.
Herkesin kaldıracağı acı değil bunlar
Her delikanlı da kaldıramaz
Dua ederken elini açtın diye teslim olmuyorsun ki ona
Teslimiyet başka oğlum,
O yazılmıştır diye umuyoruz kutsal senaryolarda..

Ağlama be Erdal
Yudumla şu çaydan, gelelim kendimize
Ne intiharı be kardeşim
Allah'ın bizimle varken imtihanı
Bırak gitsin giden
Bırak evlensin..
Sen sevdiğinin mutluluğunu istemez misin?
Çocuk da yapsın.
Ama ne dayı olacaksın ne amca
Bak bu da problem mesela
Sahi hiçbirşey olmak demek bu mu oluyor acaba

Ağlama ulan!
Sen delikanlı adamsın.
Kıyak Racon kesen, işinin ehli, yaşayacak kadarsın.

Anladım Erdal sen kafaya koymuşsun
Ama ölüme naz yapılmaz
Başka bedenlerde örgütlenmiş biri için kararlıysan,
Sen çay koy dediğinde o sevişmeden bahsediyorsa,
Ama sen hala onsuz yaşayamam diyorsan
Allah şaka kaldırmaz!

Şimdi çek ulan o tetiği
Hem kendini vur hem beni.