Ağlıyorsun Şiiri - Darius Dara

Ah sevgilim, omzumda ağlıyorsun
Çok güzel ağlıyorsun, gülmenden güzel
Gözyaşların birer şeker damlası, tatsam bal gibi gelecek bana
Yanakların kızıl, dudakların deniz gibi dalgalanıyor
Kolların boynumda, tüm ruhumdan daha derin bir akış
Usul usul sessizce ağlıyorsun
Kalbimdeyse bir şimşek iç çekişin
Ah bebeğim, öyle dertlisin ki
Ve öyle asil bir ağlayışın var, öyle uyumlu aşkımla
Fakat, güzelim, öyle saçma bir şeye ağlıyorsun ki
Öyle gereksiz ve öyle anlamsız ki
Bana yaşamamı sorgulatıyorsun
Bu muhteşem hal, bir saçmalıktan kaynaklanıyorsa
Ve her şey bir saçmalıksa
Evet ya öyleyse
Pamuk tenini ıslatan yağmur gibi gözyaşlarınla
Dünyayı ıslatan aynı ihtişama sahipse
Ruhuma akan dokunuşun
Rüzgarınkiyle kardeş gibi birlikteyse
Bakışın, o nemli gözlerinin bakışı, güneş gibi ısıtıyorsa beni
Söyle, sevgilim, sen hayat mısın?
Ve hayatın amacı, seninki gibi saçma ve anlaşılmaz mı?