Ağlıyorsun... Şiiri - Mehmet Tunçer

Biliyorum..
İşte şimdi...Tamda şimdi...
Oradasın yani sokağı gören pencerede..
Nefesinin buğuladığı cama birkaç kez
Seni sevmiştim yazıp siliyorsun
Telefona takılıyor gözlerin
Neden aranmadığını sorguluyorsun
Numaram aklında
Birkaç kez basıp tuşlara vazgeçiyorsun
Gözlerin doluyor
Ağlıyorsun

Biliyorum
İşte şimdi… Tamda şimdi
Oradasın yani cevahirde
Boynuma asılı kaldığın....
….ve hatta öptüğün yerdesin
Durdun… Gülüyorsun
Kalabalık bir acayip bakıyor
Bir kaçı dudak büküp geçiyor
Dalgın birisi çarpıyor
Sarsılıyorsun
Gözlerin doluyor
Ağlıyorsun….

Biliyorum..
İşte şimdi...Tamda şimdi
Oradasın yani aşiyanda
Yan masada gözün kulağın
Çıtı pıtı bir hanım çokta kibar
Ellisine merdiven dayamış bir adam
Boy pos yerinde ama az saç fukarası
Az birazda kaba saba
Tek şeker atıyor çayına
Şöyle birde bakıyor demine
Ben geliyorum aklına
Gözlerin doluyor..
Ağlıyorsun…

Biliyorum..
İşte şimdi...Tamda şimdi...
Oradasın yani evinde
Televizyon açık o çok sevdiğin dizi ekranda
Dalıp gitmişsin çekirdek kabukları ortalıkta
Aniden sönüyor evinin ışıkları
Tatlı bir esinti çarpıyor yüreğine
İşte yine düştüm aklına
Titriyorsun.
Süt beyaz oluyor yüzün
Gözlerin doluyor..
Ağlıyorsun…