Ararken kendini boş odalarda
Acıyla harmanlanmış şarkılarda
Aklını bir kenara atıp
Aşkın kölesi olduğunda
Bir an olsun bakmadın mı geçtiğin yollara,
Ardında bıraktıklarına
Ümit verirken pervasızca dört bir yana
Aldırmazdın kalbinde sana taht kuranlara
Sonunda sende çarpıldın bir vefasıza
Şimdi ağlıyor musun? Anlıyor musun?
Yürek acının dayanılmaz sızısına
Dalıyor musun ümitsizce Ummanlara…
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 02:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!