Ağlıyor Gözlerimiz Şiiri - Tunahan Ermihan

Bir gün bir yerde diyerek ayrılmıştık
Yollarımız kesişmedi bir daha
Kim derdi ki hasret gideceğim gözlerine
Teninin esrarlı kokusuna

Ağlamıştı gözlerimiz ve İstanbul sen giderken
Sonra hayat girdi aramıza gelemedin bir daha
Kim derdi ki gözlerim yollarında açık kalıp
Sensiz bir ömrün ardından öleceğimi

Son bir duyayım sesini deyip aramıştım evini
Yaban ellerin sesi karşıladı hayallerimi,
Kim derdi ki sevdiğim oğluna seni sorup
Ölüm haberini alacağımı

Keşke ölseydin sevdiğim keşke
Beni böyle keşkeler’ in girdabına atmadan ölseydin