Ağlıyor Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

'Yüzümde bir mahcupluk hali sezdim
Tutulmayan sözler,yemin ağlıyor'

Kitlendi ağzım,yine de kızarmadı yüzüm
Ne kendim inandım bu halime
Ne de halden anlar bildiklerim inandı
Dökülen çayda değil gözüm inan
Yeter ki elim titremesin
Yıkılsın mabedim ki sussun ahde varan ağızlar
Saplayayım ki kalemi gözlerime
Hiç olmazsa yaşım kızarsın
Ağlamak kızların harcı der dururdu ya dedem
Susardım ben de
Ya dedem yalancıymış şimdi
Ya da ben kızmışım
Bilemedim

'Bir kurşunla girdiğim yoldan bezdim
Dağda Muhammed’ül Emin ağlıyor'

Ah anam ah
Doğurdun ya beni
Taşlara mı hasretsin bilmem ama
Ben sana her zamankinden hasretim
Korkuyorum artık ölümden, senden çok
Azrail’e meydan bırakırcasına
Ama gene de
Kinim var kapanmayan yarama
Kinim var aş ettiğim harama
Beni arama
Bu yol çok mu küçük bana
Yoksa yüreğim tahmin ettiğimden de mi geniş
Bilemedim

'Hak! deyip de nice gönüller ezdim
Besmelenin ardı amin ağlıyor'

(adana-2000)