Ağlıyor Şiiri - Metin Solak

Seher vakti uyandım bir ah ile
Koştum ki gülzara güller ağlıyor
Pervaz edip çırpınıp bin ah ile
Bi çare bağban bülbüller ağlıyor

Vardım goncaları yolup dökmüşler
Gül fidanlarını kökden sökmüşler
Ah eden bülbülün kanın dökmüşler
Hazansız esmiş de yeller ağlıyor

Zalimin zoru nedir sorun hele
Hangisini saysam gelmezki dile
Çöl etsen gülzarı ne geçer ele
Leylasız mecnunsuz çöller ağlıyor

Bekçi olmuş tomurcuklara bağban
Elde ibrik dolaşmış fidan fidan
Sele vermiş goncayı gönlü yaban
Dereler küsmüş de seller ağlıyor

Sızladıkça sızladı gönül yaram
İstedim hançeri bağrıma vuram
Bir yar bulamadım yaramı saram
Gurbet gurbet gezdim iller ağlıyor

Gardaş açtı Yusufuma yarayı
Sen zindan de ben Yusufun sarayı
Ben dost arar iken yakıp çırayı
Dostlar taş kesilmiş eller ağlıyor

Zor geliyor şaşıyorum bu işe
Gücüm yetmez gem vuramam gidişe
Baktım gönül bilmeyenler pür neşe
Aşk ile yanmış gönüller ağlıyor.