Elâ gözlü yâre gönül verince,
Kiprikler ıslandı gözüm AĞLIYOR
Kamerada gül yüzünü görünce,
Yüreğim tutuştu, özüm AĞLIYOR
Çok sürmedi oğlu kızı darıldı,
Yürek hasretiyle her'gün yarıldı.
Bağımı sam vurdu dalım kırıldı,
Salkımım kurudu üzüm AĞLIYOR
Bir göz ucu ile sinemi yaktı
Çok sevince benden erkenden bıktı
Bütün heveslerim kökünden yıktı
Duman göğe çıktı,közüm AĞLIYOR
Boynum büküp yine vurdum sineye
Göç eyliyor bütün kuşlar güneye
Bu kaderim belki döner seneye
Mevsimler hüzünlü aylar AĞLIYOR
Az çekmedim hasretini nazını
Zehir etti bana bahar yazımı
Hüzünle çalarım gönül sazımı
Sazım’da inleyen teller AĞLIYOR
DURAK'ım der dert bürüdü özlerim,
Dolaşır dillerim bitti sözlerim
Kederim'den tutmaz oldu dizlerim.
Şiir isyan etti hecem AĞLIYOR
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 10.9.2012 00:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Durak Yiğit](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/10/agliyor-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!