Kasvetli bulutları rakı şişesine doldurdum
Alkol almadığımdan beri.
Senin bu yaptığın
Gökyüzünün mavisini sırtlamak
Çapak vardı gözlerimde gün boyu
Arafta uyudum uyandım veya hiç kalkmadım
İnsan olmaya mecburdum görüntümden ötürü.
İçimdekileri havaya salsam suçlu olurdum
Bende hayır demezdim ki
dünyayı sevmiş bulundum
Kimse ölmek istemese de her ölümün erkeni makbül
Sessizlik çöktümü sis gibi üzerine
Faili meçhul bir isim bulurum kendime
Sokakları arş etmek naiflik
Kim sokakta büyümedi ki
Demesi kolaydı ama boşuna eskimedi bu gözler
Ve hislerimin ölmesi olmamalı boşa
Yaşadığım sokağın ismi bir şairin ismi
Son 15 senem burada geçti
Ben nasıl oldu anlamadım görünüşte
Sadece a noktasından b ye geldim
Yüzüme baktığımda umut yok oldu
Şimdi evinin küllerine bakıp ağlıyabilirsin.
Kayıt Tarihi : 12.2.2020 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!