kaynayınca ılıca
tutuşur su
üzerine tavan çöker
katışır yükü yüklüce
sağır olur doğrusu
anlarım uzakları döker
güneş yerindeymiş
doğan batan dünya
üzerine tüy diker
düşün derindeymiş
başımı yumrukladım ya
çorap ipliğini söker
dilim kanar gözlerim kaynar
başım duman
üstüme göği yıkar
düilerimde uçamaz oynar
çocukluğum yaman
ağlayışlarıma gurbet çıkar
300609ankara
**
Ankara Benim Gibi Garip
iyiyim diyorum
üç saat geçmeden
gözüm hastahanede
hizinliyim diyorum
yazıyorum coşuyorum
çıra gibi gün
ankarada sabah
akşam dolup boşalıyor
göz yaşları
buluttan
pırıl pırıl bugün
ankara yine
ikindiye sinirler boşalıyor
sicim büküyor ansızın
kalmayınca umut
010709ankara
Ozan EfeKayıt Tarihi : 1.7.2009 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!