Sevginin kendiri başdan üzülür,
Boynunun bağısı daşdan düzülür.
Kövrek barmağımdan yaş da süzülür,
Hesrete dözmeyen dözüm ağlayır.
Hicranın gününü ilim satmayır,
Ayrılıq sözüne dilim yatmayır.
O qeder uzaqdır,elim çatmayır,
Vüsalı sezmeyen gözüm ağlayır.
Felek öz mehrini salmayıb aha,
Yaxşını yamandan almayıb baha.
Qüvveti,taqeti qalmayıb daha,
Qüsseni ezmeyen sözüm ağlayır.
Kayıt Tarihi : 16.5.2011 06:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!