giderken gülümseyişindi kalan bana
gülerken ağlıyordum oysa...
Gecenin döl verdiği sevda yatağında
yağmurlar yağıyordu hasretin siyahına
yalnızlıklar başını vuruyordu taşlara
keşkeler diz çökmüş geçmişin önünde
avuçlarında kalan ah'lar damla damla.
seni seviyordum padişaha kalmayan dünya'da
küçük dünya'nın kocaman insanı
özledim seni...
martılar ağlyordu gün batımı derylarda
pembeleşen yüzler gördüm ay ışığında
ıslık çalarken fırtına,kepenkleri kapandı karanlığa
bir,
düş sahralarda
kum tanesi savrukluğunda.
giderken gülümseyişindi kalan bana.
huysuzdu huzrusuzdu gecelerim
kaldırımlar ıslak adımlar yorgun
bir yalnız kedi mahcupluğunda
önüme atılan her kırıntı sevdanda ağlıyorum
bir yağmur ıslatıyor bir gece
bir gülüşün ağlatıyor bir sen
taşlar ağır kaldırımlara
...
gün
dönmedi geceye
ruyalar bitmedi
sabahın serinliğinde
bir serçe ağlıyordu bir ben
o ölüyor du
ben eriyordum.
giderken gülümseyişindi bana kalan.
suskun gecelerime yağan yıldızlar
bırakın ne olur yalnızlığıma
gecenin siyahına
günün ihanetlerine
sevdanın gidişine
ben kendi kendime
AĞLAYAYIM...
Dilek HokkaömeroğluKayıt Tarihi : 11.11.2007 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
huysuzdu huzrusuzdu gecelerim
kaldırımlar ıslak adımlar yorgun
bir yalnız kedi mahcupluğunda
önüme atılan her kırıntı sevdanda ağlıyorum
bir yağmur ıslatıyor bir gece
bir gülüşün ağlatıyor bir sen
taşlar ağır kaldırımlara
TÜM YORUMLAR (26)