Ağlayarak Uyuyakalmanın İçindekiler

bir şeylerin bitmesine dair arzumu ele alıyorum. sağ elime ve kaldırıyorum en tepeye. yürüyorum nerdeyim durmadan ben.

volta attıkça içinde olduğum seneler karşılıyor beni durmadan. on seneyim ben şu sıralar. duvarın bir nebze karanlıklaştığı noktanın gözlerimle buluşması sırasında merak ediyormuş gibiyim.

birilerini cebimde muhafaza etmek istiyorum. arzumun tepesinde. bir ses olsanız aşağı bakıp bahçeleri gördüğümde. bir kadın vardı rüyamda. birkaç anıdan bahseden.

bana bulmacayı veren seyrek kaşlı adamın elini sıkıyorum sol elimle.

balkondayım sene bir dört beş. kaybolan dağları kaybeden bulutlar sesleniyor içlerinde demirle eski günleri daha eskisine benzeten düğüm olmuş zincirler akışkan sarı kucak griyle.

uyutmayan bir oyun yağıyor göklerden.

çöp çıkarışımda torbanın içinde olduğum yolculuğu anlatıyorum kendi kendime.

isyan sayıyorum.

sevginin listesi değişmiş.

biriktiriyorum isyan durmadan.

dönüp dolaşan kuyruğum kırmızı tahta kendine sarılan kumaş bej yaşlı yeşil bedensi tırtıl sakin dönüp dolaşan.

her isyanın bir başkasını anımsatmasıyla bedenimi yutkundum ne için bitmekte her şey çünkü her şey ne zaman başlamakta.

rüyam sabahın üstünü örttüğünde patlar flaş korkarım ben korkuyorum hem üşümekten hem düşmekten yukarı aşağı.

unutma unutma bir kız kardeşim amayla salt dikkat ne için birlikte ama başlamakta ama ne zaman amayla bitmekte.

ben bir harita var kucaklaşmalar nerdeyim gösteren nerdeyim harita desenli örtülerde cambaz kucaklaşmalar solgun değil değişken sarı kucak harita neyi eflatun sonra siyah işgal eden.

yolu ikna eden yalnızca kılıca kılıç yol almak.