Gülerken ağlatan yaşlar,
Umutların bittiği anlar,
Derdini bildiği halde,
İnsan olur Bir harabe.
Dermansız dert ölümdür.
Her geçmiş an gülümdür.
Solmaya görsün benzin,
Bir nefes eser penceremde.
Gel gör ki o gülen yüz,
Ne umutlar bıraktı geride,
Sarhoş atlar gibi kişner,
Bu can bu benden geçer.
Ne deva var nede çare,
Sonu gelir an be an,
Yol tükendi ben tükendim,
Hoşça kal yarınlar.
Kayıt Tarihi : 10.8.2008 22:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Adsay](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/10/aglayan-yaslar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!