Ağlayan Yalnızlıklar Şiiri - Okan Kuzu

Bir yüzünün bile iki yanı birbirine benzemeyen,
Ruhu iki yüzlü insanlar kadar,
Alçak ve karanlıktır akşamlar.
Ve karanlıklara hep küfreder yalnızlar.
Çirkindir elleri bütün akşamların.
Yorgun ve mağrurdur rüzgarları.
Kimi zaman kahkahalara boğar,
Kimi zaman ağlatır insanları.

Ah bu akşamlar ki göz yaşı sebepleri.
Bu körpe sevdaların acımasız katili.
Hangi yanın böylesine mağrur,
Hangi yanın çılgın ve öfkeli.

Ah akşamlar...
Ah karanlıklar...
Bir ayrılık şarkısıyla şu saatlerde,
Ağlayıp duruyor tüm yalnızlıklar.