Kent üşüyordu hayvanları, insanlarıyla yoksulca,
Ağlıyordu Venüs unutulmuşluğun soğuk taşlarında,
Aşk ta, namus ta alınıp satılıyordu kolayca,
Korku bıçağın keskin sırtı, bir namlunun ucunda.
Karnı deşilmiş bir canavarın dökülüyordu,
Neonlu caddelere, izbe sokaklara pisliği.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Güzel Şiir..
Balyoz gibi iniyor uygarlıkların üstüne, çağımızın değişen saçma değerleri. Çılgın Neron salt güldürebilmek için mermer kalçalı kadınlarını, kanlı kavgalar düzenliyor arenasında.. Zaman varlarla yokları buluşturuyor sınırları çizilemeyen sonsuzluklara..
Ağlayan Venüs beni ne denli esinlendirdi görüyorsunuz..
Başarı ve sağlık dileklerimle ..
Hayatı yaşamada ilkelliğin zararının kahredici acılığını duygulayan doğanın çekiciliğinin güzelliğine olan ihanetini dizeleyen şiirinizi kutlar,başarılarınızın devamını dilerim.Esen kalınız.Erdoğan Vural
yürek acıtan bir tema ve içten etkili bir anlatım...
selam ve saygılarımla kutluyorum...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta