Kent üşüyordu hayvanları, insanlarıyla yoksulca,
Ağlıyordu Venüs unutulmuşluğun soğuk taşlarında,
Aşk ta, namus ta alınıp satılıyordu kolayca,
Korku bıçağın keskin sırtı, bir namlunun ucunda.
Karnı deşilmiş bir canavarın dökülüyordu,
Neonlu caddelere, izbe sokaklara pisliği.
Gece kangrenli bir yara gibi ağır kokuyordu.
Kirleniyordu Venüs'ün ak mermer temiz güzelliği.
Kayıt Tarihi : 24.9.2007 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Balyoz gibi iniyor uygarlıkların üstüne, çağımızın değişen saçma değerleri. Çılgın Neron salt güldürebilmek için mermer kalçalı kadınlarını, kanlı kavgalar düzenliyor arenasında.. Zaman varlarla yokları buluşturuyor sınırları çizilemeyen sonsuzluklara..
Ağlayan Venüs beni ne denli esinlendirdi görüyorsunuz..
Başarı ve sağlık dileklerimle ..
selam ve saygılarımla kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (3)