Aç kapıyı, benim anne,
Elim boş, ayağım yalınayak
Uzun bir yoldan geldim.
Sar kollarınla, sevğinle kucakla
Sıcak bir yüreğe hasretim.
Sorma bana ''nedir bu halin'' diye
Anlatmaya dermanım yok,
Bu sevda yükü beni çok yordu..
Dizlerimin titremesi yol yorğunluğundan değil
Ellerim aslında soguktan çatlamadı,
Yüzümün soluklugu hastalıktan değil,
Saçlarım yaşlılıktan ağarmadı
İçimi acıtan, yüzümü burkan sevdiğim insandır.
//Oysa ben onu sevmeye gitmiştim....//
Ben sevmeyi böyle acı bilmezdim,
Aşkın can yaktığını bilmezdim,
Sevğilinin yarınları çaldığını bilmezdim,
Bana aşkı yanlış öğretmişin anne...
Kanayan yaralarıma dokunma,
Gözyaşlarımı silme
Ağlayan tek gözlerim değil
Yüreğim ağlar..
Yarınlarım ağlar...
Emeklerim ağlar...
Kalemim ağlar.......
//Beni dünyaya yeniden getir,
Yeniden büyüt anne.
Birini daha sevebilmem için,
Bana aşkı yeniden öğret.//
Kayıt Tarihi : 25.2.2009 10:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yeniden büyüt anne.
Birini daha sevebilmem için,
Bana aşkı yeniden öğret.//
ANNEN SANA AŞKI DOĞRU ÖĞRETMİŞTE
KARŞINDAKİ BİLMİYORMUŞ
YANLIŞ ADRES
TÜM YORUMLAR (1)