Ağlayan ses Şiiri - Davut Altun

Bahar kımıldadı gönlümden
Tel tel çiçek çiçek
Güneşin boynu büküldü
İlmek ilmek seni görerek
Yokluğun sarıldı kollarıma
Dizimde uyudu gözyaşların
Bahçem sen olmuşsun
Güllerden papatyalardan
Ve nice sana benzeyen kokular
Doğmamış bebeği andırır
Cennetime benziyorsun
Olmadık her an filizleniyorsun
İçimde öldükçe güçleniyorsun
Bir tutam aşkın zehirliyor beni
Şerbet geliyorsun, su geliyorsun
Koparmıyorsun kendinden beni
Üstelik vuslat alın yazımız
Başa sarıyoruz gramofonu
Geçmişe gidiyoruz
Yüzlerce yıl geriye 
Kollarından tutup koşuyoruz birlikte
Ne kanun dinliyoruz ne de nizam
Yalnız bir ses ayırıyor bizi
Ağlayan bir ses
Kalbiyle ağlayan kızın sesi
Git artık!