Ağlayan Mektup Şiiri - Ayşe Gönül

Ağlayan mektubu neden geri gönderdin bana
Ben pişman olmuştum yazdıklarıma
Her satırında acı verdim sana
Şimdi çekiyorum bu acıyı senden fazla

Başkası uğruna terk ettim seni
Kendimce bulmuştum daha iyisini
Vaat etti bana her şeyin en iyisini
Unut dedi ben severim seni

Son buluşmaya saatler kala
Fikrim değişti bir anda
Unutturmuştu seni bana
Ağlayan mektubu orda yazdım sana

Sen ağlarken ben buluştum onunla
Sevgi sözcükleriyle sarıldım boynuna
Tek unuttuğum bir şey vardı aslında
Ağlayan mektup geri dönerse bana

İlkbahar gibi güzel günler geçiyordu aslında
Mutluluğun tam ortasında
Bilmediklerim vardı aslında
Ağlayan mektup duruyordu başucumda

Depremlerle sarsıldım bir anda
Zor gecelerin sabahında
Yürek dayanmaz yaptıklarına
Ağlayan mektubun bedduası bana

Sevgi sözcükleri bitti bir anda
Ayrılıktan bahsetti bana
İnanmadım sarıldım boynuna
Ağlayan mektubu uzattı bana

Bende yıkıldım o anda
Gönlüm sarsıldı, karardı dünyam
Güneşsiz kaldım gün ortasında
Ağlayan mektubun yaptıkları bana

Hak ettiğim cezayı buldum sonunda
Oda terk etti beni sokak ortasında
Yaptıklarımı buldum kalbim dayanmaz buna
Ağlayan mektup aşkı haram etti bana

Geliyorum senden hesabını sormaya
Neden gönderdin ağlayan mektubu bana
Biten aşkın dosyasını açtırdın bana
Buluşalım ağlayan mektubu aldığın sokakta