Ağlayan Keman Şiiri - Fikret Şimşek

yırtıyor sessizliği kırmızı bir çığlık
iliklerime işliyor melankoli
ah! ...ağlıyor keman

gökkuşağını öpüyor güneş
beyazlar köpük köpük
azgın suları alıyor beni şelalenin
seni çağlıyor deli deli

kesiliyor derinlerden tenim
oflarım düşüyor karalara
kapanıp bir mağaraya
soyutluyorum kendimi dünyadan
sarılıyorum yalnızlığıma
orda cehennemi yaşıyor... cenneti arıyorum

dehlizlere iniyorum bacaklarında karıncanın
kasırgaya tutunup uçuyorum yıldızlara

hiçlikte... düşler aleminde, rüyalarda yaşıyorum
sonra, uyanıyorum bir masal ülkesinde

...

ah! .. şimdi bir deniz düşlüyorum
uzaklara karalarda göz kırpan
bir de deniz feneri

savrulan martılar
mavi sağanak... deli deli esen rüzgar
offf offf diye bağıran yalnızlığım
bir garip içim
ah..! sensi yoksunluk

gece damıttı acıyı
açtı 'kan çiçekleri'

adını yazdım gökyüzüne
karalarımda yıldızlar
mavilerimde güneş ö p t ü

...

Sevgili şiir dostlarım; ilk kez bir şiirimi seslendirdim. canim oğlum Serkan ve sevgili Olgun Onur ´ a yardımları için çok teşekkür ediyorum. Ses dosyasını son şekline getiren; Olgun arkadaşım..Can iyi ki varsın.. Fonda kulladığım müzik için ' Dilse ' arkadaşıma çok teşekkürler.