Her âşık olup seven gibi
Oda âşık olup sevmişti
Sevgisi yalansız riyasızdı
Bir çocuğun sevgisi gibi
Yalan ihanet uğramamıştı kalbine
Aşk denizine yelken açan teknesi
Sevgi yüklüydü rotası mutluluktu
Bilmiyordu ihaneti yalanları
Hiç yaşamamıştı ki bu duyguları
Aşkında ihanete ihtimal dahi vermiyordu
İhanete önce inanmadı… Ağlayan kadın
Fırtınalar kopuyor, depremler oluyordu
Yara almıştı, kanayan ruhundan
Ölümsüz, sandığı sonsuz aşkı
Paramparça olmuş, dağılmıştı
Kabullenemiyordu uğradığı ihaneti
Gülen gözleri o gün ilk kez ağladı
Kalbi acıyla sızladı
Ağlayan kadının kalbi hala sızılı
Gözleri hala yaşlı
Yağan yağmurlar onun tek arkadaşı
Sebati Manav 13 Mayıs 2000
Kayıt Tarihi : 30.5.2023 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!