AĞLAYAN İSTANBUL
Hüsran oldu, içimde sana olan gözyaşlarım,
Neden ağlıyorsun neden ey görkemli İstanbul.
Anlat bana derdini sana derman olayım
Huzuru, mutluluğu inan sende bulayım.
Gözyaşların yaralıyor yürekleri ta derinden
Sana zulüm edenler anlamaz ki halinden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
