Ağlayan Gözlerim Şiiri - Meryem Burma

Kirpiklerin ucunda yağmur damlacıkları
Dalıp gitti maziye seni andı bu gönlüm
Yaşlar yağmur gibi akıyor gözlerimden
Yine derinden hüzünlendi bu gönlüm
Bahar olup açmadı bahçemde güllerim
Kırıldı kolum kanadım boynum büküldü
Gözlerim yolları gözlemekten yoruldu
Takıldı bir kuşkanadına sevdalı yüreğim
Uçmak istercesine çırpınıp duruyor
Anladım ki sevdadır bu sonsuz heyecan
Ne gündüzü bilir nede geceden anlar
Yandıkça yanıyor sevdalı bu gönül
Hüzünler içinde ben acılarla yaşarım
Eğer sevmezsen, beni anlayamazsın
Gözlerim buğulandı, ufuklara bakarım
Derin derin düşünür yine seni anarım
Maziye gömmeye çalışsam da aşkını
Bir kenara oturup yağmur gibi ağlarım
Bak fırtınalar benden yana doğru esiyor
Başımdan dumanları alıp gitse diyorum
Yinede bu gönlüm sensizliği bilmiyor
Her damlaya adını bir daha yazıyorum
Acılarla yüreğim susmak nedir bilmiyor
Canım acıyor, gönlümde yaralarım kanıyor
Uzakları düşünerek hüzünlendi yüreğim
Olmasaydın kalbimde yaşlarım akar mıydı?
Başı dumanlı dağlara artık karlar yağıyor
Sevdandan kör oldu gözlerim görmüyor
Bilmiyorum ki hala sana neden ağlıyor
Yağmurlardan kaçan sevdalı gözlerim