Ağlayan Gözlere Yaş Mı Dayanır

Ağlayan gözlere yaş mı dayanır

Baktım da gözlerin ağlamış yine
Ağlayan gözlere yaş mı dayanır
Çekilmiş suları kurumuş sine
Dağlayan sözlere baş mı dayanır

Uyanır mı diye yâri yokladım
Öptüm sevdim helalaştım kokladım
Yıllar yılı hicranımı sakladım
Arsız acılara döş mü dayanır

Yılları topladım olmadı yumak
Yaş kemale erdi yakın son durak
Vazgeç bu sedadan yakamı bırak
Derin uykulara düş mü dayanır

Yavru şahin gibi dalar üstüme
Alev topu olmuş döner üstüme
Gamze oklarını salar üstüme
Gelir kapılara hışmı dayanır

Ay doğar gölgeler üstüme çöker
Ağır yük altında kırılır teker
Bunca derdi benden gayrı kim çeker
Bu acı hasrete taş mı dayanır

Sabahlara koştum karanlık çıktı
Her sevgi her umut bir anlık çıktı
Koskoca sarayım viranlık çıktı
Sanatı olana iş mi dayanır

Yeter ey Ozanca bu kadar yeter
Gördüm ki ayrılık ölümden beter
Aç olan lokmayı çiğnemez yutar
Sevgiden yetime aş mı dayanır

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir