Ağlayan Gönlüm Şiiri - Bahattin Tonbul

Karanlık güçlerin emeğimisin
Seni sever sensiz,şu garip gönlüm
Baktıkça nazarın,değenimisin
Dağların ardında,ağlayan gönlüm

Ufkuna güneşin bensiz doğuyor
Sensiz kalan ruhum,teni boğuyor
Yaralanmış yürek,nasıl soğuyor
Dağların ardında,ağlayan gönlüm

Akşam olur acın içimi yakar
Bedenimde aşkın ter olup akar
Yaşanan sancıya uzaktan bakar
Dağların ardında,ağlayan gönlüm

Ağzının tadını unutamadım
Yaşanmış geçmişi kurutamadım
Akan gözyaşımı arıtamadım
Dağların ardında,ağlayan gönlüm

Gökyüzünde yıldız densiz akıyor
Düştüğü göğüste yürek yakıyor
O yar bensiz orda,kime bakıyor
Dağların ardında,ağlayan gönlüm

Umudun kaybolmaz bunu bilesin
Yaramız çok derin,canı dilesin
Özümdeki aşkla,neyi silesin
Dağların ardında,ağlayan gönlüm
Bahattin Tonbul
14.4.2012