Ağlayan Gelin Şiiri - Fahri Bulut

AĞLAYAN GELİN
Gözünün sürmesi, pak yüze akmış.
Kader sillesini, çok acı atmış,
Çaresiz, umutsuz, aç ve perişan,
Elleri koynunda, ağlayan gelin.

Zorunlu evlilik, onu terk etmiş.
Adresi bilinmez, diyara gitmiş.
Ne bir mektup salmış, ne mesaj çekmiş,
Elleri duada, ağlayan gelin.

Buna ev deniyor, bir gece konmuş.
Kışları üşümüş, yazları yanmış,
Kurbandan, kurbana, bir pay et almış,
Elleri saçında, ağlayan gelin.

Üç yavru yap denmiş, eşik, beşikte,
Karınları çok aç, üst yırtık kirde.
Bet beniz sapsarı, belli ki dertte,
Elleri böğründe, ağlayan gelin.

Rızazade, kader zengin bulmamış,
Baba hırsız değil, dolar çalmamış,
Ailesi fakir, miras kalmamış,
Elleri cebinde, ağlayan gelin.
17 25 ARALIK 2015
FAHRİ BULUT RIZAZADE
Hırsızlık haftası anısına, birilerine ders olur mu?
Düşüncemle yazdım.