Ağlayan gece Şiiri - Fatih Tutuk

Mevsim kar mevsimi aylardan Şubat
Ön üçü on dörde bağlayan gece
Gönlümde huzur yok ömrümde rahat
Sensiz gözlerimde çağlayan gece

Yalnızlık nasıl da sarmış dört yandan
Ruhum can çekişir çıkacak candan
Sen vardın uğrunda döktüğüm kandan
Beni bin yerimden dağlayan gece

Tek başıma şimdi açtım şişeyi
Unuttum sevinci zevki neşeyi
Gözümde bitirdim bütün her şeyi
Gülerken halime ağlayan gece