Çiçeklerin biribiriyle konuştuğunu hiç duydun mu sen
gece sessiz.
Yapraklar şahit olur fısıltılarına çiçeklerin,
gülden habersiz.
Eğilerek gül goncası yavaşça öptü yarini,
şimdi o da öksüz.
Veda ettiğini diyemedi sustu,
daha güneş doğmadan çaresiz.
Çiçeklerin ağladığını gördün mü,
ayrılırken dalından bedensiz?
Yapraklar her seher ağlar bu yalnızlığa,
gözlerden akan damlalar sessiz.
Ayrılık zor gelecek,canlar da elbet bedeni terkedecek, şüphesiz.
Toprak; hem goncaya, hem de gözyaşlarına sahip çıktı benden habersiz.
Kayıt Tarihi : 2.8.2006 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!