Ağlayan Çiçek Şiiri - Kadir Ünlü

Mutluluk doldu içime...
Yağmur çiseliyordu,
yeni yılın yedici gününde yolda yürürken.
Gene kar düşmedi bu zemheride,
Kış kar’a hasret,ben sana,
iki elim cebimde yolda yürürken.
Sanki gün doğdu,içim ısındı zemheride.
Seni görünce yol kenarında
bir kır çiçeğinde

Nasılda görmemiş kimseler
koparırdı mutlaka,
Oysa dalında güzeldir çiçekler....
Sadece dokundum,
yaprağında ki yağmur damlasına,gözyaşlarına dokunurcasına.
Öptüm o damlacığı,sanki tuzu geldi dilime.
Meğer çiçeklerde ağlarmış,yalnız kalınca benim gibi böyle..!
Hüzünle ayrıldım o çiçekten,
Bir dilek tuttum kendimce,ikimiz için
Yaş dolarken gözüme,
Güzelim kır çiçeğine,sana veda ederken