uyurum demiştim ama olmadı be canım..
gözlerimi kapatsamda..
sensizliğin saçtığı ışığın şavkı vurunca yaralı yüreğime..
damla damla kanıyorum..
ve terkedesim geliyor
içimde senin olmayacağın bu alemi..
sabah şafağına sensiz esir olmadan önce..
ağlayan bir çalıkuşu gibiyim.şimdi..
inleyen nağmelerde çoğalsın istiyorum acılarımı,
çünkü ben……
parçalanmış yeryüzünün karanlığında
kainata küsmüş biriyim.
kadersiz yazsınlar mezar taşıma,,
adı sen olan bir gül bıraksınlar kabir başıma,
sonsuzluğun girdabında böyle yanmaktansa..
sensizlik taht kurmasın yaşanmış ve yaşanacak bir tek aşkıma..
sen beni değil canımın içi..
kendi yüreğini terkediyorsun..şimdi
biliyormusun..
sesizce bir defadaha söylermisin
seviyormusun
Kayıt Tarihi : 14.7.2012 04:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
o biliyor
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!