Ağlayan bir çağlayandım Şiiri - Gencay C ...

Gencay Coşkun
281

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Ağlayan bir çağlayandım

Güleç bir yüzün arkasına saklanmış
Ağlayan bir çağlayandım
Tuzumun kuruması yüzümde
İçimde yara açıyordu gizlice
Tuzlarınla sevdim seni ben
Ekmeksiz katıksız yüreğimde
Bekledim seni

Sen geleceksin diye
Kendimi toplamıştım yıldızlardan
Yokluğunda fena dağıtmış olmalıyım
Kaç galaksi gezdim
Zor yetiştim sana
Yada yetiştirebildiler yoğun bakım ünitelerinde
Döküntülerimin arasından
Tozun gürültünün içinden
Sana temiz bir yüz çıkarmaya çabalıyordum
Aynalar bile korkuyordu ansızın
Görüntüm belirince camlarında

Üçün beşin hesabını sormayan gönlümle
Sonsuzluğun anahtarını boynunda taşıyordum
Hepimiz sonsuzduk aslında
Bilmeden yaşatılıyorduk sadece
Her doğumla bir daha artıyordu bu sonsuzluk
Kimileri eksi kimileri artıda olsa da
Hep o sıfır noktasından başlardık hayata
Gitgellerimiz olurdu zaman zaman
Seninki çok uzun sürmüştü bu sürgünde
Bu sürgünde sensizlik ölümdü gözlerimde
Gözlerimde hayatı tamamlayandın
Her tamlamadan tas tamam insandın
Bedenimde iz, kınımda kandın sensiz
Sensiz sessiz oluyordum
Sessiz soluyordum.

Kışın yüzüne yüzün değince
Bahar geldi sanmışım sen gelince
Bu soğukta taş kesen ellerime
Kan gelmişti sen gelince
Bu gelişin adı konmayan bir bayramdı
Ellerimde menekşe dikili saksılarla
Karşılamak için beklerdim
Koparmaya kıyamazdın
Sana benzeyen hiçbir şeyi
Camın korunganlığı doluydu menekşe saksılarıyla
Birde ıhlamur diktim
Daha adam olmasına çok vardı ama
Ne zaman görsem bana hep seni sorardı
Yalandan hikayeler uydururdum o zamanları
Acısız tarafından olanları işlerdim güleç yüzümle,
Güleç bir yüzün arkasına saklanmış
Ağlayan bir çağlayandım
Tuzumun kuruması yüzümde
İçimde yara açıyordu gizlice
Tuzlarınla sevdim seni ben
Ekmeksiz katıksız yüreğimde
Bekledim seni
Ne çok zamandı sensiz
Bu kadar ağır mı olurdu
Bu ağırlıkta beklemek zordu
Her zorluğun sabahı akşamı olmazdı
Gelişin hepsini unutturdu
Ne güzel geldin sen yüzüme
Gönlüme nereye götürüyorsan götür
Sesim çıkmaz yeminlen
Bunca zaman neden yalnız bıraktın diye sormam
Menekşe rengi elbisende
Siyaha çalardı bakışın
Daha önce hiç görmemiştin bu bakışı
Sen değil miydin yoksa
Bu beyazlıklarda nereden çıktı
Mahşerin atlısının sesi de ne
Sen götüreceksin
Bende ecele hayır diyecem sanma sakın gülüm
Ver şerbeti menekşenin
Kana içeyim..

Ben şerbeti içtim
Sen benim elimden
Ben senin elinden tutarak
Hayatımı verdim
Gittim bu şehirden

Gencay Coşkun
Kayıt Tarihi : 15.5.2005 22:25:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gencay Coşkun