Âşık-ı zâr sevda çekmiş, yine üzgün durur,
Çöllere düşmüş,suzsuz çölde yanar kavrulur,
Lêyla’yı sevmiş, dudaklar suya hasret durur,
Âş_ık-ı zâr neylesin çölde, serab görmeden.
Âş_ık-ı zâr sevdadan çekti, gider Leylaya,
Lêyla deyip yandı çöllerde, kızar dünyaya,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
