Ağlayan Arzular Şiiri - Kadir Karakulakk ...

Aktıkça hep duruldum,bulanık zamanlarımda.
Ömrümce gölgemle koştum,tozlu yollarımda.
Yorgun çileye ağladım,gölgesiz molalarımda.
Hayal buzunda sarktım,soğuk akşamlarımda.

Her sabahın seherinde estim,son hatıralarda.
Ağlayan arzuları salladım,yorulan kollarımda.
Vefalı geceleri uyuttum,ruhumun karanlığında.
Öfkelerimden uyandım,aydınlık sabahlarımda.

Rüzgarda bozulan saçlarımı,cilvelerle taradım.
Arzuların hasretinden,çocuklar gibi nazlandım.
Bazen buldum,bazen de kaybedince ağladım.
Hataların gölgesinde yürüdüm,çünkü insandım.

Dertler fani,sevinçler baki sanma hep gülerken,.
Her baca dumanı tütmez,hayat devam ederken.
Sislerin boyadığı camda,gönlün resim çizenken.
Otur da şimdi çileni seyret,zaman akıp giderken.