Ağlayan Ağlayana...

Bilmem kaçıncı gurbet çağlıyor yüreğimde
Anaya hasret kaldım
Baba dersen hiç bilmedim
Yar dersen hiç gün görmedim
Ağlasam mı inlesemmi bilemedim...

Gözlerim sebil olmuş akıyor
Kanlı gözyaşlarım yüreğimde çağlıyor
Atılmışım dünya gurbetine
İnliyorum gündüz gece
Çile yumağında savrulmak kolay mı
Kalbim paramparça
Yüreğim lal
Söyler misiniz yüreğim neden nar...

Sevgi dillerde pelesenk
Dostluk arkadaşlık, menfaat bitene kadar
Şefkat vefa da anamla gömülmüş mezara
Sadakat merhamet hepsi palavra
Kaybetmiş anlamını değerler
Sözcüklerin içi boşaltılmış
Herkesin muhtaç olduğu duygular bunlar
Gel gör ki herkeste bir şikayet
Ağlayan ağlayana...

© Seyyid Burhaneddin Kekeç
29 – 03 – 2014
02 : 50