İbret verici sözlerimle avutuyorum bedenimi gecenin savunulmaz çemberinde
Sonra sabrımı sınıyorum,
Yastık ve yorganı atıyorum üzerime kederle
Gözlerimde hep hüzün, hep korku
Sorguya çekiyorum duvarları,
Hesap soruyorum yanık dilimle.
Hep karşılık bekliyorum soyut nesnelerden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta