Ağlayamıyorum Şiiri - Köksal Kasarcıoğlu

Günlerdir bekliyorum hala haber yok
Herkes suskun, dudaklar mühürlü.
Müthiş bir sükunet ve matem dolu hava
Soludukça sürüklüyor adamı karamsarlığa..
Neden bu yas?

Susuzluk değil dudaklarımı kurutan,
Ne bedenimi yakan ateş.
Yaşa benzemiyor gözlerimden dökülenler
Sensizlik öldürüyor beni.

Sonbahar yaklaşıyor.
Sıra bana mı geliyor yoksa?
Zamanım mı doldu yoksa ne dersin?
Bende mi kuruyacağım dudaklarım gibi sessizce?
Yavaş yavaş,
hıçkıra hıçkıra,
belli etmeden,
ağlamaya vakit bulamadan..

Gidiyorum galiba
Kararsızım hayat mı değil mi?
Ağlayamıyorum.
Nefesim kor oluyor gönlüme.
Sevdam omuzlarımda ağır yük,
ben herhangi bir yerlerde.
Üşüyorum..