Efkar kapıya dayandı,
Utanırım ağlayamam.
Göz kurudu, yürek yandı,
Utanırım ağlayamam.
Kara günler geçer umdum,
Sabrın memesinden emdim,
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
'ağlayabilseydiniz, anlayabilirdiniz'
reis bey, n.f.k.
Tebrikler şaire ve şiirine.
Selam ve saygı ile...
Haklısın Kardaş;
Bu durumda ben de senin gibiyim.
Kalemin, gönlün, yüreğin var ya en hasından.
O yeter.
Şer ile hayrı eş tuttum,
Zehri bal diyerek yuttum.
Ağlamayı da unuttum,
Utanırım, ağlayamam.
Şüphesiz ki günümüz insanının en büyük sorunu ağlayamamak. İlhami Çiçek, Satranç Dersleri VII adlı eserinde; 'İnsanın en güzel olduğu an, ağladığı andır.' diyor. Tüm güzelliklerimizi unuttuğumuz gibi, ağlamayı da unuttuk.
Selamlarımla...
Gülemem de hayat zorken,
Gülümsemek bile arken.
Bu kadar ağlayan varken,
Utanırım ağlayamam.
Hakikaten haklısın.Bazen yiğit insanlar,ağlayanların haline üzülmekten kendisi için iki damla bile gözyaşı döküp rahatlayamazlar.Sıkıntılarını içine atarak,paylaşamadan saklarlar.Güzel şiirini yürekten kutlarım.Kalemin hiç susmasın.Saygılar.
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta