Ağlayamadım Şiiri - Ramazan Ateş

Duygularım dolup taştı,
Oturup el gibi ağlayamadım anne.
Dertler çoktan boyumu aştı,
Oturup el gibi ağlayamadım anne.

Birde erkeklik varya serde,
Ağlayamıyorum işte her yerde.
Üzülsem de, incinsem de,
Oturup el gibi ağlayamadım anne.

Umutlarım suya düştü ,
Sevdiklerim kacıp gitti.
Yasım bilmem kaçı geçti .
Oturup el gibi ağlayamadım anne.

Ne yaşama hevesim var,
Ne gücüm var ağlamaya.
Dedim hıçkırıgım duyulmaya.
Oturup el gibi ağlayamadım anne.

Enschede 2019