dalından kopmuşsa bir yaprak
zamansız ölmüşse bir çocuk
düşmüşse insanlık ayaklar altına
ağlayacak çok şeyimiz var
ağlayalım
gözümde bakışın adı hüzün
izleri geçer mi hiç acının
yaşamak zor geliyorsa kızmamalı
hayatın bir parçasıdır ölüm
nefretler yoğruluyor günbegün artarak
bombalar patlıyor her gün
çocuklar ölüyor
kadınlar ağlıyor duymuyor musun
bir içli çığlık türkü oluyor
söyleniyor durup durup dudaklarda
bunu sen de söylüyorsun
elin hep mikrofonda
gülüyorsun
neden bu iki yüzlülük
Eylül 1998 Kuşadası
Silvan GüneşKayıt Tarihi : 19.1.2008 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
besteli şiirler dizisinden
Her bir insan kalede sur neferdir
Yaşadığın an saniye seferdir
Bu şiirde düşündüren eserdir.
Hocam rüzgarın bol olsun.
TÜM YORUMLAR (11)