Kaldırım taşları yine ıslak bu gece,
Her zaman oturduğum yerdeyim.
Elimde resmimiz var.
Sabaha kadar baktım,
Sadece gülümsedim.
Oysa dokunsalar ağlayacaktım…
Parmak uçlarımdan ta yüreğime uzanan,
Bir telaş kapladı içimi.
Gülüyordun gülüyorduk,
Elimdeki kağıt parçasında.
Mutluyduk.
Veya mutluydum…
Kimsenin yanında olmadığım kadar mutluydum.
Sonra onu yerine koydum.
Ne kadarda yakışıyor,
Durduğu yerde gönlümde…
Bir gün seni sordular bana,
O yok! Hiç olmamış zaten dedim,
Gülümsedim…
Oysa dokunsalar ağlayacaktım…
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)