...Ağlayacaksın Şiiri - Ali Akar

Şimdi duracaksın
Bakınacaksın bir sağına soluna
Ellerini atıp saçlarına hafifçe
O sokak başında yine yokluğumu görünce
İçine çektiğin nefesini de
Nefesinin içindeki beni de bırakacaksın
Ben uçup giderken senden dışarı
Sen dosyalarının arasına sıkıştırdığın dünyanda
Hiç kimseden habersiz sessizce ağlayacaksın

Şimdi susacaksın
Gözlerine bir perde inecek önce
Sislerin ardından sızacak ışık
Geçmişten bir sahne oynatacak gözlerinde
İçin titreyecek korkacaksın önce
Bir şarkı olacak o an derinlerden gelen
Ama sen hiç bir şey duymayacaksın kulağında fısıltım varken
Sonra duracaksın
Yolun sağında yürürken akşam üstü
Giderken evine tek başına
Elindeki telefonu çalsın isterken
Bir bakış hissedeceksin köşeyi dönerken
Öylece kalacaksın durduğun yerde
Sıkacaksın kendini, tutacaksın bedeni
Rüzgar bile sana inat döndürecek geriye saçlarını
Saçlarınla beraber çevirecek bakışlarını
Tanıdık bir yüz arayacak gözlerin
Boşlukta çınlayacak isyan dolu sözlerin
Ve oracıkta ayak üstü
Sessizliğe gömülü iki damla yaşla
Ağlayacaksın

Şimdi duracaksın
Oracıkta öylece ve kıpırdamadan hiç
Ayakların tutuklu kalacak
Seni dağların ardından bulacak sesim
Ve ancak yüreğin beni duyacak

Yok yok şimdi susacaksın
Kısılacak nefesin
İçten içe utanacaksın
Mahçupluk olacak biraz ve çaresizliği yaşayacaksın
Bahaneler bulacaksın bir sürü
İçinden en uygununu arayacaksın kendine
Ama kabul etmeyecek yüreğin hiç birini
Sıkışacaksın aynı köşedeki karanlık kenara
Elin yine telefonun tuşlarında gezinecek
Parmakların aşkım yerine onları sevecek
Oysa bedenin isyan edecek buna
Sarmak sarılmak isteyecek inadına
Burnun kokusunu isteyecek tenimin
Ruhun o fısıltıyı özleyecek
Ve sen orada karanlık köşede
Kendi kendine okuyacaksın şarkımı ezberden
Ve bu bir kaç satırın bittiği yerde
Bu kez yığılıp kenardaki bankın üstüne
Bir başına ve sessiz ağlayacaksın

Evet
Duracaksın
Bir yere gitmek istemeyecek için
Dursam ne var diyecek
Sonra ellerim gelecek aklına dokunurken saçlarına
Sonrası ayak üstü sıkış tıkış otobüste gidilen o kısacık yolda
Kaçamak bakışını hatırlayacaksın
Ve sesini duyurmak için bir kere daha
Çekinmeden hiç kimseden
Sessizce haykıracaksın içinden
Sesimle biraz olsun avunacak
Dökmediğim göz yaşını senden alıp
Senin yerine ağlayacağım

Ve bir gün beni yeniden görme umuduyla
Çıktığında evden duracaksın önce
Saat yediyi gösterecek kolunda
Aceleye bürünecek ruhun bir anda
Sanki kaçırıyormuş gibi son treni
Apar topar olacak yüreğin
Atmak isteyeceksin kendini dışarı
Sokaklarda koşar adım olacaksın
Belki bir sigara yakacaksın
Bir iki çekeceksin derince içine
Rahatlayacaksın biraz
Adımlarındaki telaş kaybolacak ama
Bu kez korku ona salgın misali bulaşacak
Gücü tükenecek dizlerinin
Gitmek istemeyecek yolun sonuna
Dönmesem diyecek köşeyi
Görmesem gelmeyişini
İçin burulacak boğazın kuruyacak
Yutkunmak istediğinde bir yumruk boğazına oturacak
Tıkanacaksın
Nefesin daralacak biraz ve sonra
Her şeye razıyım diyeceksin
O halde hiç kimse beni görmesin yeterki
İki adım kalmış olacak oraya
İki adım sonra işte bitecek bu rüya
Kabusa dönmeden içindeki ha gayret olacaksın
Geriye kalan son iki adımı daha bir hızlı atacaksın
O gözleri ilk gördüğün yere korka korka bakacaksın
Yokluğunu görmek bir yanış olacak içinde
Yanacaksın, yıkılacaksın
Bir çığlık gelecek içinden
Hiç kimseye duyurmadan haykıracaksın
Anahtar olacak haykırışın gözlerindekilere
Oturmadan bir köşeye
Öylece ayak üstü
Tek başına ve sessiz
Ağlayacaksın

Bilirim duracaksın
Parmaklarının ucunda olacak kelimeler
Yazmak için sevda yükünü
Senden gelecek fermanı bekleyecekler
Merhaba desem bir şey olmaz diyecek aklın
Ne var sanki olacaksın
Yazsana diyecek içindeki ses
Gidecek işte merakın
Hem o önce dostum diyeceksin içine inat
Elbet yazarım bir selam bir iki hal hatır sorarım ufaktan
iyi olduğunu duymakta ne var
Selam dokunmaz ya insana bu kadar
Sonra bir sada olur araya giren
Ellerinedeki kara kedi gibi ansızın uzatıveren
Hayrola der ne bu halin
İyi görünmüyorsunla başlar sorgu
Ve sonra toparlarsın kendini
Dikilip karşısına iyiyim ben dersin
İyi olduğunu aşkın hariç herkese söylersin

Duracaksın takılıp kalacaksın bazan
Bakacaksın yanındaki boş sandalyeye
Çalan telefonlarla boğuşmayı bırakıp
Arasıra bana attığın sözleri hatırlayacaksın
Elin gidecek radyoya biraz daha açacaksın sesini
Özenle kuracaksın masanın kenarına
Çalan şarkıyı duyacaksın bir ara
Kayacak gözlerin soluna
Yaslanacaksın geri
Atıp bacakları birbir üstüne ve
Dolayıp saçlarına elleri
Bir tebessümle gülümseyeceksin
Yanındakinin o günkü ürkekliğine
Ve sonra arada bir sana doğru uzanan
Siyah arzulu bakışlar gelecek aklına
Bir garip olacak için
Kaçamak bakışları anımsayacaksın
Kaçamak bakışları arayacaksın

Ama o günden sadece
Yanında olmanın huzurunu anlatan
Ve sana çok da tatlı gelen gülüşünü bulacaksın
Tatlı tatlı gülen dudakları özleyip
Gözlerini kapatıverdiğinde farkında olmadan
Bir kere daha öpeceksin
Bir de tutabilseydim dokuna bilseydim dediğin anda
Eve doğru gecenin kör karanlığında
Aynı takside yan yana giderken
Sahilde verilen molanın iki demli çayını ve
Yakılan sigaranın duman altısında
Dudaklara konmasa da dudaklar
Hiç olmazsa eller tutuşsun isteyeceksin
Ellerin kenarda salını tutulmasını bekleyeceksin
Kim bilir belki hüzünleneceksin
Belki dokunacak sessizlik
Ve alıp ellerini başının arasına
Bir kaç damlalık göz yaşıyla
Benim için ağlayacaksın

İşte o an oracıkta duracaksın o halde
Bakınıp sağa sola atıp saçlarına ellerini
Şöyle bir karıştırdıktan sonra
Tekrar koyarken dizlerine
Derince içine çektiğin nefesinle
Beni de tekrar çekeceksin bedenine
Ve bu kez bırakırken nefesini
Tutacaksın beni bırakmayacaksın
Bukez alıp beni yüreğine
Bir tek kendine saklayacaksın
Çıktığım bu aşk mahkemesinde
Beni ancak sen aklayacaksın
Eğer bir gün beraat edersem
Biliyorum ki bu sefer sen
Sevinçten ağlayacaksın..........