Erişilmez aşkların peşinde geçti zaman
Nasip olmadı gönle bir vuslat-ı hüsn-ü an
Ne mazide gün gördük, ne halde olduk mes'ut
Kalmadı bahtımızda istikbâl için umut
Beden yorgun, ruh yorgun, inlemeye takât yok
Ecel elin uzatmış, başka bir hakikât yok
Öyle bir sükûndur ki ihtiyacı ruhumun
Yaşamda mevcut değil, ölümdür adı onun
Ne kadar dirensem de göz yaşı dökmemeye
Biriken bunca yaşım sığar mı bir keseye
Musallaya misafir olduğunda naaşım
Bendi yıkık sularca çağlayacaktır yaşım
İşte o an gözümde canlanacaklar bir bir
Hâtırası her aşkın, naz, kapris, gurur, kibir
Ağır bir top güllesi yemiş gibi böğrüne
Ağlayacak cenazem ziyan olan ömrüne
(30.03.2006 - Lüleburgaz)
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 10.9.2006 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler
Ses etmezse emr-i Hakkı bileni
Ağlayanla alaydaysa güleni
Ne olacak halkın sonu Allah'ım?
Hiç durmadan ödetirken sen diyet
İyileşme göstermezse mahiyet
Yerle yeksan olmuş ise haysiyet
Ne olacak halkın sonu Allah'ım?
Akıl idrak uğramazken pek ser'e
Aşk-ı dünya hakim iken eksere
Bu hal üzre alınırsa teskere
Ne olacak Halkın sonu Allah'ım?
Tebrikler, hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (7)